إِنْ أُرِيدُ إِلَّا الْإِصْلَاحَ مَا اسْتَطَعْتُ وَمَا تَوْفِيقِي إِلَّا بِاللَّهِ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَيْهِ أُنِيبُ

إِنْ أُرِيدُ إِلَّا الْإِصْلَاحَ مَا اسْتَطَعْتُ وَمَا تَوْفِيقِي إِلَّا بِاللَّهِ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَيْهِ أُنِيبُ

سایت رسمی جماعت دعوت و اصلاح

  • یکی از مسائل مهم در میان روشنفکران بازخوانی و خوانش گزاره‌های دین به با عقلانیت مدرن و تناسب این واژه‌ها با زندگی امروزی جامعه‌ی بشری است که گریزی از آن، در این جهان خاکی نیست. خواه یا نا‌خواه، ما در دوران مدرن، در حال تفسیر و تأویل این گزاره‌ها و به‌روزرسانی آن‌ها هستیم که همه‌ی حیات دینی ما دینداران را تحت الشعاع خود قرار داده و به‌ویژه در چندین دهه‌ی اخیر روشنفکرانی با تعاریف خاص خویش از مفاهیم دینی با انگیزه‌ی حفظ گوهر دین، وارد عرصه‌ی نواندیشی در دین شدند که به عبارتی می‌توان آن را اصلاحگری دینی یا احیاگری نام نهاد. 

  • در درازنای تاریخ هستند و خواهند بود کسانی که نظریەی جدایی سیاست از اسلام را مطرح می‌کنند و خواهند کرد و می‌گویند دین یک امر آسمانی است و سیاست یک هدیه و تحفەی زمینی، دین امر قدسی است ولی سیاست با سودگروی، نیرنگ و دروغ سر و کار دارد. دین امری ‌فردی-شخصی است و سیاست مربوط به جامعه.